bydło jedzące sianokiszonkę

Postęp technologiczny przyczynił się do zmian w zakresie konserwacji pasz pochodzących z użytków zielonych. Rewolucja na rynku maszyn rolniczych sprawiła, że dużą popularność zyskała produkcja sianokiszonek. Obecnie wielu rolników stoi przed dylematem, jaki rodzaj paszy wybrać. Która jest bardziej opłacalna – siano czy sianokiszonka? Odpowiedź na to pytanie wymaga dokładnej analizy obu rodzajów paszy, z uwzględnieniem takich czynników, jak wygoda i koszt użytkowania, a także potrzeby zwierząt.

Siano a sianokiszonka – czym się różnią?

Siano i sianokiszonka należą do grupy pasz objętościowych. Pełnią niezwykle istotną funkcję w żywieniu małych i dużych przeżuwaczy, a także hodowli koni, trzody chlewnej, drobiu oraz zwierząt futerkowych. Pasze te różnią się metodą produkcji i konserwacji, które wpływają na ich właściwości i decydują o ich charakterystycznych cechach.

Siano

Siano produkowane jest głównie z zielonek pozyskanych z trwałych użytków zielonych. Za najbardziej wartościowe uznaje się przy tym takie trawy, jak życica trwała i wielokwiatowa, kupkówka pospolita oraz kostrzewa czerwona i łąkowa. Do produkcji siana wykorzystywane są również rośliny motylkowate drobnonasienne – koniczyna, seradela oraz lucerna. Wszystkie rośliny powinny być skoszone przed ukończeniem wzrostu i rozwoju, a następnie wysuszone w warunkach naturalnych do zawartości wody na poziomie od 14% do 18%. Na wyprodukowanie 1 kilograma siana potrzeba około 4-5 kilogramów zielonki. Należy pamiętać, że proces zbioru i suszenia wiąże się ze stratami składników pokarmowych.

Sianokiszonka

Sianokiszonka produkowana jest z roślin podsuszonych o zawartości od 40% do 60% suchej masy, które dzięki specjalnej folii do sianokiszonki poddawane są beztlenowemu procesowi kiszenia. Pod wpływem odpowiedniego środowiska, naturalnie obecne na trawach bakterie namnażają swoje kultury. Dzięki obecności mikroorganizmów zwiększona zostaje biodostępność witamin. W produkcji sianokiszonki często wykorzystane są dodatki kiszonkarskie w postaci środków chemicznych i biologicznych. Są to między innymi bakterie kwasu mlekowego, odpowiedzialne za pH i wartość odżywczą podległych procesowi fermentacji pasz.

Jaką metodę karmienia wybrać?

Decyzję dotyczącą tego, jaką metodę karmienia wybrać, najlepiej podjąć, biorąc pod uwagę wygodę i ekonomię każdego z rozwiązań, a także potrzeby zwierząt.

sianokiszonka ultrax
Sianokiszonka to chętnie zjadana przez bydło pasza.

Wygoda

Sianokiszonka zapewnia łatwiejszy i szybszy pobór pokarmu niż siano. Jej produkcja zakłada również krótszy czas schnięcia zielonki na polu, co pozwala zminimalizować ryzyko związane z warunkami pogodowymi. Siano jest jednak łatwiejsze w transportowaniu. Jest bowiem znacznie lżejsze od sianokiszonki i, w przeciwieństwie do niej, nie wymaga do przekładania specjalnego sprzętu chwytającego.

Ekonomia

Produkcja siana jest procesem angażującym mniejszą ilość maszyn niż produkcja sianokiszonki. Koszt wytworzenia siana jest więc niższy, jednak nie na tyle, by uzasadnić ryzyko wynikające z podatności tego rodzaju paszy na zniszczenia spowodowane występowaniem niekorzystnych warunków atmosferycznych. Za sianokiszonką przemawia również jej wydajność.

Krowy karmione sianokiszonką uzyskaną z jednej tony zielonki dają do 300 litrów mleka, z kolei te karmione sianem wytworzonym z jednej tony zielonki dają mniej niż 200 litrów mleka.

Ze względu na opłacalność, organizację pracy oraz ponoszone straty warto więc odstąpić od siana na rzecz sianokiszonki.

Potrzeby zwierząt

Dobrej jakości siano stanowi stabilny składnik dawki pokarmowej zwierząt i nie powoduje żadnych zaburzeń w czynnościach żwacza. Często jednak ten rodzaj paszy powstaje z surowca zbieranego w niesprzyjających warunkach atmosferycznych, co sprawia, że jest on ubogi w białko i karoten, a w jego składzie znajdują się duże ilości surowego włókna. W celu zaspokojenia potrzeb zwierząt konieczne może być więc dodatkowe podawanie paszy treściwej. W przypadku żywienia sianokiszonką dodatkowa suplementacja nie jest konieczna. Zwierzęta otrzymują wystarczającą ilość witamin i minerałów, co korzystnie wpływa na ich system immunologiczny. Ten rodzaj paszy, z uwagi na niską zawartość fruktanów, oddziałuje również pozytywnie na procesy trawienne zwierząt. Zaletą sianokiszonki jest także fakt, że w przeciwieństwie do siana, nie jest materiałem pylącym. Cecha ta sprawia, że ten rodzaj paszy może być podawany zwierzętom z alergiami i zaburzeniami oddychania.

Sianokiszonka jest bardziej opłacalna od siana. Cechuje ją mniejsze uzależnienie od warunków atmosferycznych i większa wydajność. Sianokiszonka lepiej zaspokaja potrzeby zwierząt i może być z powodzeniem podawana osobnikom m.in. cierpiącym z powodu chorób układu oddechowego.

Podobne wpisy